خواندن المنطق ، عمر و وقت را تلف می کند

و من شرائط الادله: معرفه الاشکال الاقترانیه، والاستثنائیه، و ما یتوقف علیه من المعانی المفرده و غیرها، و لا یشترط الاستقصاء فی ذلک بل یقتصر علی المجزئ منه، و ما زاد علیه فهو مجرد تضییع للعمر، و ترجئه للوقت.

ترجمه:

از علم منطق آن قدری لازم است که قیاس اقترانی و استثنائی را بشناسد و نیز معانی مفرده آن را از قبیل موضوع و محمول، و غیر آن ها مثل عکس و نقیض و احوال قضایا را بشناسد.و لازم نیست به حد کمال در مطالب منطق، بررسی و تفکر نماید،بلکه اکتفا کند به مقداری که نیاز است، و بیشتر از آن، ضایع کردن عمر و تلف کردن وقت است.

اللمعه الدمشقیه، الشهید الاول، ج 3، ص 63