درمان شب کوری با طب اسلامی

درمان آن دعا است، در روایت آمده: «به امام کاظم (ع)عرض کردم، شکایت می‌کنم به شما از مشکلی که در چشم دارم و شب‌کور شده‌ام، اگر صلاح می‌دانید چیزی به من یاد بدهید، امام فرمودند این آیه را بنویس ﴿اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاهٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَهٍ الزُّجَاجَهُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَهٍ مُّبَارَکَهٍ زَیْتُونِهٍ لَّا شَرْقِیَّهٍ وَلَا غَرْبِیَّهٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ﴾، سه مرتبه در ظرفی شیشه‌ای سپس آن را بشوی و آب آن را در یک شیشه قرار بده و با آن سرمه بکش، کمتر از صد میل سرمه کشیدم و چشمم خوب شد و بهتر از قبل شد.»

بهتر است که برای نوشتن از زعفران و مشک و یا زعفران تنها استفاده شود و برای شستن از آب باران استفاده شود. این روایت در مکارم الاخلاق آمده و خیلی معتبر نیست، البته ما می‌گوییم که روایات طبی مانند احکام و فقه نیست که بحث تقیه در کار باشد ولی چون اولین کاری بوده که در این زمینه شده و لازم بود که مستحکم باشد پس حتی الامکان به اعتبار روایات توجه شده است.

] سوره نور، آیه35

] مکارم الاخلاق، رضی الدین أبی نصر الحسن بن الفضل الطبرسی، ص375.

(آیت الله تبریزیان)